Szparagi solić, krety gubić
Księga domowych porad wielkopolskiego dworu
Księga domowych porad wielkopolskiego dworu
opracowanie i wstęp: Dorota Mycielska
ilustracje: Helena Stiasny
ilustracje: Helena Stiasny
Wydawnictwo Dwie Siostry
Warszawa 2025
Warszawa 2025
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
„Szparagi solić, krety gubić. Księga domowych porad wielkopolskiego dworu” to wehikuł czasu do XIX–wiecznej Wielkopolski, w której życie toczy się swoim rytmem.
To autentyczne zapiski ziemiańskiej „perfekcyjnej pani domu”. Przekazywany po linii żeńskiej zeszyt domowy zawierał nie tylko przepisy na ciasta i pieczenie, ale również szereg porad dotyczących naturalnych środków czystości, lekarstw i sposobów gospodarowania.
Jest w nim i przepych – babka, na którą potrzeba 2 litry żółtek, i zagadki – tajemniczy napój z 200 kwiatów nenufaru. Są zmagania – recepty na gojenie ran i walkę z cholerą, i zwykłe życie – sprawdzony sposób na budowanie lodowni, pranie kolorowych tkanin i czyszczenie okien. A także porady dotyczące projektowania ogrodu i wiele innych smaczków!
To wszystko opatrzone jest fascynującym wstępem Doroty Mycielskiej i autentycznymi XIX-wiecznymi fotografiami mieszkańców dworu w Jurkowie — miejsca, w którym powstawał dziennik.
To autentyczne zapiski ziemiańskiej „perfekcyjnej pani domu”. Przekazywany po linii żeńskiej zeszyt domowy zawierał nie tylko przepisy na ciasta i pieczenie, ale również szereg porad dotyczących naturalnych środków czystości, lekarstw i sposobów gospodarowania.
Jest w nim i przepych – babka, na którą potrzeba 2 litry żółtek, i zagadki – tajemniczy napój z 200 kwiatów nenufaru. Są zmagania – recepty na gojenie ran i walkę z cholerą, i zwykłe życie – sprawdzony sposób na budowanie lodowni, pranie kolorowych tkanin i czyszczenie okien. A także porady dotyczące projektowania ogrodu i wiele innych smaczków!
To wszystko opatrzone jest fascynującym wstępem Doroty Mycielskiej i autentycznymi XIX-wiecznymi fotografiami mieszkańców dworu w Jurkowie — miejsca, w którym powstawał dziennik.
Recenzje:
Najpiękniejsze książki 2025 roku (nie tylko dla dzieci)
Wszedłem do XIX wiecznej kuchni i nie chcę wychodzić. O książce, która zostanie z Wami na dłużej